Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•թըլ 

  1. Ղարաբաղ, Մուշ, Ապարան, Վան՝ պղնձե կանթավոր աման՝ փոքր դույլի պես, որի մեջ ջուր՝ կաթ են լցնում ◆ Հարսը գլխի յայլուխը կը փռի սաթլի երեսին։ (Տիգրան Նավասարդյան) ◆ Սաթլիկ ձի, ռմբեշիկ քյի։ (Ձեռագիր) ◆ Տասը սաթը լհա պենյար ա քեցալ ստյուր-ընդյուր տոն։ ԶՏ ◆ սաթիլ զառկեր ի, էրե սաջ, ղռկե քեզի, թե՝ հաց թխա, կե, չում իմ իմ տղեն գա քու վրա կռիվ։ Սասնա ծռեր

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։