սաթըլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սա•թըլ
- Ղարաբաղ, Մուշ, Ապարան, Վան՝ պղնձե կանթավոր աման՝ փոքր դույլի պես, որի մեջ ջուր՝ կաթ են լցնում ◆ Հարսը գլխի յայլուխը կը փռի սաթլի երեսին։ (Տիգրան Նավասարդյան) ◆ Սաթլիկ ձի, ռմբեշիկ քյի։ (Ձեռագիր) ◆ Տասը սաթը լհա պենյար ա քեցալ ստյուր-ընդյուր տոն։ ԶՏ ◆ սաթիլ զառկեր ի, էրե սաջ, ղռկե քեզի, թե՝ հաց թխա, կե, չում իմ իմ տղեն գա քու վրա կռիվ։ Սասնա ծռեր
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։