սալըխ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սա•լըխ
- Արարատյան, Կարին, Բասեն, Մուշ, Վան, Շատախ՝ լուր, տեսողություն ◆ Ասի, ահարամի չափաղուլ, դուրզի՝ Քյող-Օռլու սալըղը լսան, իմացան։ (Քյոռ Օղլի)
Արտահայտություններ խմբագրել
- սալըխ անել
- սալըղ էնել
- սալըղ տալ - տեղեկացնել, լուր տալ ◆ Տղեն ասեց. - Ես էդ ախչկա սալըղը առել եմ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Մեր կաս. - Որթի, սալըխ եմ առե, էրթաս անմախութնի ճուր պիրես, ես խմեմ, տը ժրեմ։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Վերջը սալըղ են առնում, որ Չինումաչինա քաղաքումը մի լողմա հեքիմ կա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- սալըխ անել
- սալըղ էնել
- սալըղ տալ - տեղեկացնել, լուր տալ
- ◆ Աշխարհը ման էկավ , չգտավ, ինչ տեղ հարցրեց, սալղ տվող չեղավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- ցույց տալ, տեղը ասել, նկարագրել ◆ Տղեն զաղբըր տեղ սալըխ կէնե, մամ գելնա... կերթա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- սալըղը տալ (մեկի) - (մեկի մասին) լուր տալ՝ պատմել՝ խոսել ◆ Գնանք պուճուր տղի սալըղը տանք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։