Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•լը•խել 

  1. Խարբերդ՝ լուր տալ, տեղեկացնել ◆ Տղեն ծանդր հիվանդ է, հեքիմները սալըխած ին, օր պիտի մեկ կապիկ գտնան, մորթին ջիգար տան ուտե, օր աղեկնա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. ասել, պատմել ◆ գելին կը ժողվե օսկիք կէրթա ծառու տակ, օր գելն էր սալըխի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  3. տեղը բացատրել, հասցենն տալ, ցույց տալ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։