Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ •••• 

  1. Ղարաբաղ, Հավարիկ, Պոլիս, Պարտիզակ, Նիկոմեդիա, Սեբաստիա, Կեսարիա, Խարբերդ, Արաբկիր, Համշեն՝ ջուլհակի հորի կարճ գերան՝ տփայի տակ, որն ինքն իր վրա պտտվելով գործված կտավը իր վրա է փաթաթում, գլանաձև փայտ, որի վրա փաթաթվում է գործված կտավը ◆ Տֆային չափն ալ սալմինեն կ՛առնե վարպետը Հս ◆ Ցիցերուն գլուխներեն 4-5 սանտիմ վարոք լայն ու կլոր ծակեր բացված են իբրև հենարաներ գործվելիք կտավը իրեն վրա փաթտող սալմինին Համո Սահյան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։