սալպատոր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սալ•պա•տոր
- Սեբաստիա, Մուշ, Բաղեշ՝ մի տեսակ կերակուր, ծեծած և բրնձի կամ ձավարի հետ խառնած միսը լցնում են կտրատած թափանի՝ քաղիրքի կտորների մեջ՝ փաթաթուն ու եփում են, թափանով տոլմա
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։