սալք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սալք
- Սեբաստիա, Խարբերդ, Ակն՝ խաղող ճռելուց մեծ տաշտ՝ մեկուկես մետր լայնքով, երկու մետր երկարությամբ և շուրջ 40 սմ խորությամբ, հնձան ◆ Գյուղի բոլոր այգետերերը իրենց տան մեջ մասնավոր տեղեր ունեին, ուր խաղողները կը քամեն։ ◆ Այն մասնավոր տեղերն սալք կանվանեն հյուսիսայինները, գուռ կանվանեն հարավային կամ ձախափնյա գյուղերը։ Համո Սահյան
Արտահայտություններ
խմբագրելՀայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ Սալք
- Սեբաստիա, Համշեն՝ կովի կուրցք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։