սախկա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սախ•կա
- Նոր Նախիջևան՝ այն վեգը, որով խաղի ժամանակ խփում են մյուս վեգերին կամ ընկույզներին, կոճ (մեջը քանդելով արճիճ են լցնում՝ խաղի հարվածի դիպուկություան համար) ◆ Քանի տարի կըլինի՝ վեգի սախկեն ձեռս չեմ առել, իհարկե ջահելները մեզ կտանին։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Մեգ փեթագ գոչ (վեգ) ունիմ, մեչն ալ մեգ հադ սախա (մեծ վեգ) (Հժհք.-աստղեր, լուսին)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։