սակավամարդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑkɑvɑˈmɑɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սակաւամարդ
վանկեր՝ սա•կա•վա•մարդ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- քիչ՝ փոքրաթիվ մարդկանցից կազմված՝ բաղկացած ◆ Սակավամարդ զորք։
- որտեղ կամ երբ քիչ մարդիկ են լինում ◆ Սակավամարդ ներկայացում՝ հանդես՝ ժողով։
- որտեղով քիչ մարդ է գնում-գալիս, ոչ բանուկ ◆ Սակավամարդ ճանապարհ։
Հոմանիշներ
խմբագրել- փոքրախումբ, (հզվդ․) մարդապակաս, նվազախումբ
- տե՛ս քչվոր
- տե՛ս սակավաբնակ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։