սակավամտություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [sɑkɑvɑmtutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սա•կա•վա•մ(ը)•տութ•յուն 
տե՜ս նաև թուլամտություն

Ստուգաբանություն

լատ․ imbecilus` «թույլ, անուժ»

Գոյական

1. սակավամիտ լինելը

Բացատրություն

1. (ֆզլգ․) մտավոր հետամնացության միջին արտահայտվածության աստիճան (օլիգոֆրենիա)՝ պայմանավորված պտղի կամ երեխայի ուղեղի զարգացման դանդաղեցմամբ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս պակասամտություն

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ imbecility ռուսերեն՝ имбецильность (ru) ‎(imbecilʹnostʹ)

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։