սակարակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սա•կա•րակ
- կլորավուն ու փայըե խցան, որով փակում են տիկի, պորտի և ետևի անցքերը, կալնիչ ◆ երկու սակարակ շինիլ կտաս, մինը պորտի համար, մինը՝ ոտքի Սահակ Ամատունի
- Կարին, Շիրակ՝ փայտե կուժի ծածկաց տեղը կպցրած պայտի կտոր
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։