Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սահ•ման•ա•փակել

Ստուգաբանություն

սահման կազմել, մի բան իրենով փակել՝ եզերել
որոշակի չափի՝ նորմայի տակ դնել, որոշ շրջանակներ սահմանել։
նվազեցնել, պակասեցնել ◆ իրավունքները՝ պարտականությունները սահմանափակել
քչացնել։ ◆ Այդ թագավորները… հետամուտ Էին լինում նախարարների տիրած հողերը սահմանափակել (Րաֆֆի)
վերջացնել, փակել, դադարեցնել ◆ մտքերի փոխանակությունը՝ ելույթները սահմանափակել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Ограничивать (ru) ‎(Ograničivatʹ), ограничить (ru) ‎(ograničitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։