սահմանք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սահ•մանք
- Արարատյան, Կարին, Շիրակ, Մուշ, Ապարան՝ սովորություն, ավանդություն, սահմանված կարգ, օրենք ◆ Պաս ուտելը սահմանքում չկա։ Սահակ Ամատունի ◆ Սահմանքից մի դուս գալ։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։