Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•ղի•քան 

  1. Մուշ, Ալաշկերտ՝ բոլորը, բոլորեքյան ◆ Ինձ սաղիքյան սիրում են, գլխովս պտիտ գալիս։ (Խաչատուր Աբովյան)
  2. Մուշ, Ալաշկերտ՝ կենդանի ժամանակ կենդանության օրոք ◆ Բազի մարդ… օր առաջ իրան հոգու թադարուքը կը տեսնե, սաղիքյան ժամ-պատարագ կէնե։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Նա սաղիքյան իր ունեցածի համար կարգադրություն արավ։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան) ◆ Կըսա.- Գիտնա՞ք ըռեններ, ձզի խանչեր իմ օր՝ իմ սաղիքան իմ մալ բաժինքը վըր իմ տեղեկներում։ Հժհք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։