սամախեղդ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•մա•խեղդ 

Ղարաբաղ՝

1. սամին շատ ամուր ու ձիգ կապելուց խեղդվելը
2. խեղդելու աստիճան սամին ամուր ու ձիգ կապելը
3. Կարին, Շիրակ՝ ամուր կապ, պինդ հանգույց
4. սովամահ եղած, քաղցից մեռած

Արտահայտություններ

1. սամախեղդ անել
   1. սամին շատ ամուր ու ձիգ կապել
   2. խեղդելու աստիճան ամուր կապել
2. սամախեղդ դառնալ՝ ըլնել՝ լինել
   1. սամին ձիգ կապելուց խեղդվել (անասունների մասին) ◆ Եզը սամախեղդ էլավ: Սահակ Ամատունի ◆ Սամին այնպես ձիգ էր կապել, որ խեղճ եզը սամախեղդ էր եղել: (Ստեփանոս Մալխասյանց)
   2. ձեռքից գնալ, հալումաշ լինել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։