սամի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑˈmi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սամի
վանկեր՝ սա•մի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛amiiā՝ *kam- (*kem-) «ձող» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն çámyā «գավազան, փայտե սեպ», ավեստերեն simā «լծասարքի մի մաս», հունարեն κάμαξ՝ «ձող, փայտ», միջին վերին գերմաներեն hamel «ձող»։
Գոյական
- լծի երկու ծայրերի զույգ անցքերից անցկացվող և եզան պարանոցը երկու կողմից գրվող փայտե զույգ ձողիկներից յուրաքանչյուրը
Հոմանիշներ
խմբագրել- (գվռ․) սամիք, ականոց, ծամ, կռկալ, կրկալ, լծափայտ
Արտահայտություններ
խմբագրել- սամի կոտրել - Վան, Պապեն՝
- կարգից դուրս գալ
- սաստիկ մրսել
- սամու տակ դնել - սանձել, սանձահարել, զսպել ◆ Տղան շատ էր գժություն անում, ամուսնացրին, սամու տակ դրին: (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- հայր սուրբ սամին - Սեբաստիա՝ մեկի անցանկալի արարքը՝ գործողությունները զսպելու արտահայտություն, զգուշացման արտահայտություն՝ նախկինում պատահած տհաճ դեպքը հիշեցնելով
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։