սամութ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սա•մութ
- սամիթ ◆ Բախճան սամութ բուսեր է,ծաղկե վըրան մըսեր է։ ՀԵԲ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։