սայա
Հայերեն բարբառային բառ
սայա 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [sɑˈjɑ]
վանկեր՝ սա•յա
- Արարատյան, Վան, Մոկս, Շատախ՝ հովանավորություն, շնորհ, օգնություն
Արտահայտություններ խմբագրել
- (մեկի) սայիցը,
- (մեկի) սայովը, շնորհիվ (մեկի), ի շնորհս ◆ Հունոյի սայիցը (ի շնորհ Հունոյի) քո հատ մազին խեթ աչքերս մտիկ տվող չի լինիլ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ձկան սայիցը մի օր էլ մեր բանը կհաջողվե։ (Երվանդ Լալայան) ◆ -Ադա, էդ ո՞ր ճանապարհովն ես ուզում անիլ։ -Քո սայովն, իմ գլխի տեր ու տիրական ջան։ (Պերճ Պռոշյան)
Հայերեն բարբառային բառ
սայա 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [sɑˈjɑ]
վանկեր՝ սա•յա
- Ղարաբաղ՝ մաքուր, չգրված (թուղթ)
- պարզ, մաքուր
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
սայա 3 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [sɑˈjɑ]
վանկեր՝ սա•յա
- Սեբաստիա՝ ասեղնագործած (շապիկի եզրերի մասին)
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
սայա 4 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [sɑˈjɑ]
վանկեր՝ սա•յա
- Եվդոկիա, Վան՝ կոշիկի երեսացու կաշի
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
սայա 5 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [sɑˈjɑ]
վանկեր՝ սա•յա
- Ուրմիա, Կարին, Խոտուրջուր, Վան՝ կանացի աշխատանքային երկար զգեստ, որի քղանցքները՝ աշխատելու ժամանակ վեր են ծալում
- Այնթապ, Կարին, Խոտուրջուր՝ կտավե լայն կապա, որ գործի ժամանակ հագնում են զգեստի վրայից զգեստը չկեղտոտելու համար ◆ Հարս ու աղջիկ ... իրանց համար էլ սայա են կարում։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։