սայլակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑjˈlɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սայլակ
վանկեր՝ սայ•լակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- փոքրիկ սայլ ◆ Շինականի սայլակը ձգում են առջևից լծած անասունները։ (Րաֆֆի)
- ձեռքի կամ մեխանիկական փոքրիկ սայլաձև հարմարանք՝ բեռներ տեղափոխելու համար ◆ Նեղ փողոցներով… հազիվ է անցնում պաղպաղակ վաճառողի սայլակը: (Ակսել Բակունց)
- դեռևս չքայլող երեխաներին և հաշվանդամներին ման ածելու փոքրիկ անվավոր սայլանման հարմարանք ◆ Նրա ուշքն ու միտքը այդ րոպեին երեխայի վրա էր, որ աշխարհից անտեղյակ մուշ-մուշ քնել էր սայլակում: (Բոգդան Վերդյան)
- անվավոր սայլակի ձև ունեցող հարմարանք՝ կլոր բացվածքով, որի մեջ նոր ոտք ելնող երեխան կանգնում է և հրելով առաջ շարժվում, ճռնիկ ◆ Մանկան քայլելուն նպաստելու համար պապը մի երեկո այդ քառանիվ սայլակը շինեց, որ փոքրիկ Սարիկը հրելով առաջ տանի ու սովորի ոտք կոխել։ (Անահիտ Սահինյան)
- սայլանման հարմարանք՝ հատուկ գործածությունների համար ◆ Մոտոցիկլետի սայլակ:
- (տեխ․) զանազան մեքենաների զամբյուղաձև մաս, որով ծանրություններ են փոխադրում, բարձրացնում և այլն ◆ Ամբարձիչի սայլակ:
- (պատմ․) սրածայր ցցի նման երկաթյա ձողով անվավոր սայլականման պատժական գործիք՝ սարք ◆ Ձեր զավակները ձեր աչքերի առջև փղերի ոտքի կոխան կլինեն, իսկ դուք… սայլակների վրա կդատապարտվեք չարաչար մահվամբ։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ
խմբագրել- հոպնակ (արևմտհ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | սայլակ(ը) | սայլակներ(ը) |
| Սեռ. | սայլակի | սայլակների |
| Տր. | սայլակի(ն) | սայլակների(ն) |
| Հայց. | սայլակ(ը) | սայլակներ(ը) |
| Բաց. | սայլակից | սայլակներից |
| Գործ. | սայլակով | սայլակներով |
| Ներգ. | սայլակում | սայլակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։