սանաաթ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑnɑˈɑtʰ]
վանկեր՝ սա•նա•աթ
- Շամախի, Հաճն՝ արհեստ ◆ -Նանե, իմ հեր ի՞նչ սանյաթ կէներ։ Մերն կըսե. - Ավճութեն քեյ դեմ սանահաթիմ: Հժհք ◆ Արի քեյ դնեմ սանահաթին: Ահ ◆ Անցավ մե քամին վախտ, տեսան օր ես սանյաթ չիտեմ, տարան ինձի մե սարաճիմ քով ուստա տվին։ Հժհք ◆ Ինչ սանաթի տեր օր ասիս կեր հոդի։ Ահ
- պարապմունք, գործ, զբաղմունք ◆ Դավիթըն մեկ սանիյաթը դիր։ Էդա որ սանիյաթը չդնիս, Քաղաքը մեջ շատ ավիրութին տ'էլնի։ Սասնա ծռեր
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։