սանաթքյար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑnɑtʰkʰˈjɑɾ]
վանկեր՝ սա•նաթ•ք(ը)•յա
- Կարին, Մուշ՝ արհեստավոր ◆ Պուճուր ախպերը մին սանաթքյարին քշտի շագերդ ա մըտնըմ։ Հժհք ◆ Սանաթքյար մարդը հարի կեսավուր անոթի կըմնա։ Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։