սանձաթող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑnd͡zɑˈtʰɔʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սան•ձա•թող
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- սանձը թողնված՝ արձակված, սանձից ազատած
- սանձազերծ, սանձարձակ, սանձը թողնելով՝ թուլացնելով իր կամքին թողնված (ձիերի մասին)
- (փխբ․) արգելքներից՝ կաշկանդումից ազատված, անզուսպ, կատաղի, մոլեգին ◆ Դուրսը քամին սանձաթող վրնջում էր դառնաշունչ։ (Մ․ Վեսպեր)
- (փխբ․) չափը չճանաչող, ոչ մի կաշկանդում՝ չափավորություն և այլն չճանաչող, ինքնագլուխ, քմահաճ, երես առած, շփացած
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։