սաչմա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑt͡ʃʰˈmɑ]
վանկեր՝ սաչ•մա
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Գանձակ, Եվդոկիա, Ամասիա՝ հրացանի մանր կապերե գնդակ, մանրագնդակ ◆ Դու ըսկի թռչունք վեր քցե՞լ ես, սաչմա դիպված մի մատնաչափ ծիտն իր սպանողին, քանի սաղ ա, ուզում ա պստիկ կտըցով ցավացնել ու ընենց սատկել։ (Պերճ Պռոշյան)
- Եվդոկիա, Ամասիա՝ եզրերին կապարե գնդիկներ ամրացրած ուռկան
Արտահայտություններ խմբագրել
- սաչմա սափան նետել Եվդոկիա, Ամասիա՝ խենթ ու խելառ խոսել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։