սաչու

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•չու 

սաչու 1

Պոլիս, Պարտիզակ, Կարին, Ջավախք՝

1. հարսանեկան ընծա և ընծան հանձնելու արարողություն ◆ Խոնչի մոտ նստում է մի մարդ, որ կոչվում է սաչու կանչող, իսկ նվեր տալը՝ սաչու։ Ահ ծննդկանին տես գնալը
2. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ ծննդկանին տես գնալը

Արտահայտություններ

1. սաչու կանչող - հարսանիքի ժամանակ խոնչի մոտ նստող մարդ, որը բարձրաձայն հայտնում է նվերի և նվիրատուի մասին

սաչու 2

1. Նոր Նախիջևան՝ ցիրուցան

Արտահայտություններ

1. սաչու անել - Նոր Նախիջևան՝ ցիրուցան անել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։