Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•ապք•յար 

  1. Վան՝ պառաճ եղող, պատճառ ◆ Ծիյ տարան դրին պռնատուն, Աստված սապապքյարի տուն ավիրի, պան չես ասե, արևն ճըռփի։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։