Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սապատուն

վանկեր՝ սա•պա•տուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

սապատ + ուն

Ածական

  1. սապատ ունեցող, սապատավոր, կորացած, կռացած ◆ Մարդիկ լինգը ձեռքներում սապատուն մեջքով փորում են հորեր։ (Հակոբ Հակոբյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. սապատավոր, սապատող, կուզ, կուզիկ, կուզլիկ, կորամեջք, կարականձնակ (հնց․), (գվռ․)՝ կուզիան, կզավոր, կուկուռ, բութիկ, երկուտակ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել