Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•պի 

  1. Նոր Նախիջևան, Եվդոկիա, Կարին, Վան՝ փոքր՝ մատղաշ երեխա
  2. Նոր Նախիջևան՝ երեխա, զավակ ◆ Համփարցում ային, հեմ ինքը ֆայտա տեսավ, հեմ սոյերուն ու մոտիկի մարթոցը զենկըցուց, ու մեռնելեն էտեվ տյունյային ստակը, մելք ու տելվեթը ցքից սապիներուն: Ռափայել Պատկանյան
  3. (փխբ․) անխելահաս, մանկամիտ, տհաս

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։