սառաֆություն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սա•ռա•ֆու•թյուն
- Արարատյան, Վան՝ սառաֆ լինելը, դրամափոխություն ◆ Իլիկի շիտկող սարաֆութեն կանի. պարտքն իտու, մկա լավի ԱՏՍ ◆ Դրան մի տղա ուներ, սարաֆություն կաներ, կգար մեր ամարաթները (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։