սառնարյունություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑrnɑɾjunutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սառնարիւնութիւն
վանկեր՝ սառ•նար•յու•նութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- սառնարյուն լինելը
- բոլոր հանգամանքներում իրեն չկորցնելու՝ հավասարակշռությունը պահպանելու հատկությունը՝ ունակությունը, բնավորության դրական գիծ, որն ունեցող մարդն ամենատարբեր (այդ թվում նաև վտանգավոր) իրադրություններում պահպանում է իր հանգստությունն ու ինքնատիրապետումը, կշռադատված վճիռներ կայացնելու ընդունակությունը
- առնարյուն վերաբերմունք՝ վարմունք՝ արարք
Հոմանիշներ
խմբագրել- պաղարյունություն, (արևմտհ․) սառնություն
- տե՛ս սառնասրտություն
- տե՛ս անտարբերություն, անկարեկցություն
- տե՛ս անվրդովություն, հանգստություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։