Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [sɑsɑnɑhɑɾˈvɛl]

վանկեր՝ սա•սա•նա•հար•վել 

  1. Արարատյան՝ սարսափահար լինել, սարսափով բռնվել ◆ Աշխարքի գլխին հենց գիտես՝ կրակ պետք էր վեր գար, էնպես էր ամեն մարդ սասանահարվում, սարսափում։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել