Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սասանել

վանկեր՝ սա•սա•նել

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *kan- (*kən-)` *k՛enk- «տատանվել» արմատի՝ ացանց *-k- աճականի ձևից. հմմտ. գոթերեն hākan «կախել, կախած թողնել»։

ցնցել, շարժել, երերացնել ◆ Ժայթքող կրակը սասանում Էր երկիրը։ Երկրաշարժը սասանում է երկիրը։
ցնցելով տեղից շարժել՝ թուլացնել՝ խախտել ◆ Ուժգին հարվածը սասանեց հենարանը։
(փխբ․) խախտել, երերուն՝ անհաստատ դարձնել, կայունությունից զրկել ◆ Նոր մեթոդները սասանեցին արմատացած պահպանողականությունը։
(փխբ․) ցնցել, ջղագրգիռ շարժում առաջացնել ◆ Սեպուհի այս խոսքը սասանեց իշխանին, և նա կարծես անուրջից սթափվելով բացականչեց։ (Մուրացան)
(փխբ․) խախտել, թուլացնել, նվազեցնել ◆ Հավատը՝ հույսը՝ համոզմունքը սասանել:
(փխբ․) տատանել, անհաստատ դարձնել, տատանման մեջ գցել ◆ Հազիվ թե հնարավոր լինի նրան սասանել և իր վճռից հետ կանգնեցնել։
ցնցվել, շարժվել, երերալ
(փխբ․) դողալ, երկյուղից՝ ահից դողալ, ահուդողի մեջ ընկնել
(փխբ․) երկյուղից քարանալ՝ տեղում անշարժանալ ◆ Տեսավ հրաշքը Լենկթեմուրն ափից, տեսավ, սասանեց տեղը սարսափից։

Բաղադրյալ բառեր
սասանություն սասանում սաանմունք սասանական

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ shake, move, destroy, ruin գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։