Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•տա•նու•թեն 

  1. Մուշ՝ խորամանկություն, սատանայություն ◆ Խեղճը ինչ ա իմանում կնկա սատանությունը՝ ինքը բեխաբար։ Հժհք ◆ Թգավորը եբ տենում ա, որ զոռով կարում չի նրանց հախիցը գալ, ուզում ա նրանց սատանութենով ջնջել։ Հժհք ◆ Չասի քեզ, վուր սատանութենով լիքն է։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. սատանություն անել
  2. սատանություն բանեցնել, խորամանկ՝ խարդախ միջոցների դիմել ◆ Սաքոն էս քանի ամիս ա՝ էլ սատանություն չմնաց բանացրեց ու դեռ ոչինչ չի արել։ (Պերճ Պռոշյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։