սարահարթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑɾɑˈhɑɾtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սա•րա•հաթ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- հարթ կամ որոշ չափով ալիքավորությամբ բարձրադիր հարթություն՝ ծովի մակերևույթից ավելի քան 300 մետր բարձրություն ունեցող հարթություն
- (երկրբ․) ցամաքի լայնատարած տեղամաս, որը վեր է բարձրացած շրջապատող տարածքից և բնորոշվում է ողողամաշման (էրոզիոն) զգալի մասնատմամբ, ինչպես նաև՝ տափարակ ջրբաժանային մակերևույթի թույլ ողողամաշմամբ
Հոմանիշներ խմբագրել
- լեռնադաշտ, սարադաշտ, սարահովիտ, լեռնահովիտ, սարավանդ, բարձրավանդ, բարձրավանդակ, միջահովիտ (հզվդ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։