Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•րա•ղունջ 

  1. Վան, Զեյթուն՝ մետաքսե կամ մահուդե կտոր՝ զարդարված արծաթ դրամներով՝ ուլունքներով՝ ասղենկար նախշերով, որը կանայք ետևի կողմից կախում են մազերի վրա վերևից իջնում է միջքին ցածկամ մինչև գոտկատեղը
  2. կանանց ֆեսի վրա ծոպի շուրջըիբրև զարդ 4-5 կարգ խիտ առ խիտ շարված արծաթ մեկ փարանոցների շարք
  3. Խոտուրջուր՝ լայն ժապավենաձև բանածո կտոր-զարդ նորապսակ հարսների համար

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։