սարբին
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑɾˈbin]
վանկեր՝ սար•բին
- Խոտուրջուր, Համշեն՝ մեծ ու հաստ տախտակներով շինված շտեմարան՝ մեծ քանակությամբ կաղին՝ խնձոր՝ տանձ՝ խաղող պահելու համար
- ◆ Ցորոնի կամ ալյուրի մեծ շտեմարան, ամբար։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։