Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [sɑɾt͡silɑˈkɔs]

վանկեր՝ սար•ծի•լա•կոս 

  1. սարծիլ այն եզը, որ վարած ակոսի միջով է գնում ◆ Սարծիլոկոսի աշխատանքն ավելի խանր է, քան սարծիլակորդինը: (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։