սարսաղ-սարսաղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑɾsɑʁ sɑɾˈsɑʁ]
վանկեր՝ սար•սաղ-սար•սաղ
- Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ հիմար-հիմար, խենթ ու խելառ ◆ Ինչ եք սարսաղ-սարսաղ կռիվ տալի։ Հժհք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։