Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սար•ֆ(ը)•րազ 

  1. Մուշ՝ ուրախ, անհոգ, կայտառ ◆ Մեր նոր ծաղիկների կենացը. Աստված նրանց անհատելի հաց տա, սարֆիրազ (ուրախ, կայտառ) նման։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Հելի էրթանք սար՝ մըզի սարֆրազ ապրինք։ Հժհք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։