Հայերեն

վանկեր՝ սափ•րա•գ(ը)•լուխ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) հատուկ ջոկատ, խումբ, որի անդամները սափրած գլուխներով են ◆ Վերջին շրջանում «սափրագլուխները», կազմում են բրիտանական փողոցներում տեղի ունեցող անկարգությունների կենտրոնը։ Ավանգարդ (թերթ) ◆ Այդ ամբողջ կեղծիքը սարսափելի գործողությունների է մղում «սափրագլոիխներին»։

Աղբյուրներ

խմբագրել