սեհր

Հայերեն բարբառային բառ

սեհր 1

• ՄՀԱ՝ [sɛhɾ]

վանկեր՝ սե•հ(ը)ր 

1. տե՛ս սեյր¹

Հայերեն բարբառային բառ

սեհր 2

• ՄՀԱ՝ [sɛhɾ]

վանկեր՝ սե•հ(ը)ր 

1. Մոկս՝ կախարդանք, կախարդություն ◆ Այապե, ըպա ընու սեհր չբա՞թըլի։ Սասնա ծռեր ◆ Օձ-Մանուկ ասավ. - Վայ քու սորվըցնողի, վիզ կոտռի, սեյրս (կախարդություն) պաթալ արիր։ Հժհք ◆ Ինչ օր էնե, քեզի կը վախեցնե գու՝ չմտնիս, օր մտար եսեհիրը քեզի բռնե գու, դուռ էլ սարայեն դուս չես կրնա ելլե։ Հժհք ◆ Բոզ ձիու սեյրը բողմիշ էլավ։ Հժհք ◆ Դև որ լըսեց պստիկ Միրզան է, լեղին փրթավ, սեյիրով փոխվավ կարմիր դար (բլուր), գլխին պալան-պալան մուխ կը պարցրներ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

1. սեր անել,
2. սեհր անել,
3. սհեր անել,
   1. կախարդել
   2. կախարդություն անել ◆ Սեհրբազ էր, սեհր արեր է։ Հժհք ◆ -Որդը մի թագավուրուն Աղջիկ ըմ կա, սըհեր կէնի։ Սասնա ծռեր ◆ Էդ տղեն սեր արաց, որ սեր արաց, էլան մե ղուշ, ջխտով թռան։ Հժհք

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։