Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [sɛʁɑnɑˈkʰɑɾ]

վանկեր՝ սե•ղա•նա•քար 

  1. Վան՝ սեղանաձև քար ◆ Շատ քիչ Աստված կիտի, կըխասնես ծովու պիրան, սեղանաքյարմ կա։ Ահ
  2. (նորբ․) սեղանի երեսի նման հարթ քար ◆ -Էս վանքի ավերակում լավ սեղանաքարեր կան. մեկը բերեք դնենք վրան։ Սերո Խանզադյան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։