սեղմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɛʁm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սեղմ
վանկեր՝ սեղմ
սեղմ1 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
ՆՀԲ-ում սեղմել բառն ունի նաև «ծածկել» իմաստը («զգածել», «ծածկել» կամ «ամրացնել»), այսինքն՝ այս արմատով հանգում է *k՛el- «ծածկել, պատել» արմատին։
Ածական
- խիտ, իրար շատ մոտիկ ու մեծաքանակ, հոծ ◆ Նրանք անցնում են սեղմ շարքերով։ (Ակսել Բակունց)
- սերտ, շատ մոտիկ, սերտ շփման մեջ գտնվող, մոտիկ, մերձավոր ◆ Սեղմ հարաբերություններ՝ բարեկամություն։
- պիրկ, ձիգ, պիրկ կերպով գրկող՝ իր մեջ առնող՝ ամփոփող, ◆ Սեղմ շրջագգեստ Հագուստի սեղմ իրան։
- հարկ եղածից փոքր (նեղ) ◆ Սեղմ կոշիկներ։
- ոչ ընդարձակ՝ ծավալուն, փոքրիկ ու սահմանափակված ◆ Քուշանները սեղմ օղակի մեջ առան այրուձին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- իրար սերտորեն միացած՝ կպած ◆ Սեղմ շրթունքները ազդում էին մարդու ԴԴ
- հակիրճ, համառոտ, ամփոփ , ավելորդաբանություններից ու երկարաբանություններից զուրկ ◆ Սեղմ նկարագրություն՝ շարադրանք։
- կրճատված, կրճատ ◆ Թողել էին իրենց թաքուն մտքերը այնպես սեղմ , ինչպես տապանագիր (Ակսել Բակունց)
- ամուր, պինդ, զգալի սեղմումով ◆ Նա գորովանքով բռնեց Խորիշայի քնած թաթիկը և սեղմ սեղմեց Դերենիկ Դեմիրճյան
- կարճ, սուղ, ոչ երկար, ոչ տևական ◆ Սեղմ ժամկետներ։
Հոմանիշներ խմբագրել
- խիտ, հոծ
- սերտ, մոտիկ, մերձավոր
- պիրկ, ձիգ, կիպ, (գվռ․) քիփ, քիփլիկ, քսպուկ, քսպուն
- նեղ, անձուկ, հուպ
- հակիրճ, համառոտ, կարճառոտ, ամփոփ, կարճ
- տե՛ս կրճատ
- ամուր, պինդ, կուռ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
սեղմ2 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն՝ արաբերեն saqm:
Գոյական
- բարակացավ
Հոմանիշներ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։