սեվ իրես
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սե•վի•րես
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Պոլիս, Նոր Նախիջևան, Կարին, Խոտուրջուր, Կեսարիա, Խարբերդ, Դերսիմ, Արաբկիր, Համշեն, Մուշ, Տիգրանակերտ, Մոկս, Մարաշ՝ սեվ երես ունեցող ◆ Սեվերես ձիավոր մը տեսա։ Մ․Մամ
- անպատիվ եղած, ամոթապարտ, անպատվաբեր բան արած, մեղավոր ◆ Հոգի ունեմ տալացուկ, խեղճ, մեր մենծ ախպերը հենց որ իմացավ, այ սևերեսներ, ասեց, եկեք կորչենք մեր երեսի ջրովը, ոնց որ ըլի, տնավարի մեր օճաղումը վերջացնենք ուդատավորի դուռը չերթանք։ (Պերճ Պռոշյան)
- Խոտուրջուր՝ աներես
Արտահայտություններ
խմբագրել- սևերես անել
- սևերես թողնել, ամոթով թողնել ◆ — Դե, քեզ տեսնեմ, Մեսրոպ պապի, մեզ սևերես չանես։ (Վախթանգ Անանյան) ◆ Էսաց, — մարե, տու զիմ սիվիրիս էրիր։ ՍԾ ◆ Ահա այսօր եկել է ժամանակը, որ դուք իմ մերձավորների մոտ ինձ սևերես չթողաք։ (Պերճ Պռոշյան)
- սևերես եմ քեզ, Ղարաբաղ՝ մեղավոր եմ քեզ մոտ
- սևերես լինել,
- սևերես ըլնել,
- սըվիրես ինել, Ղարաբաղ՝ ամոթով մնալ ◆ — Հիշտեղ էլ վըեր թողեմ քեզ, քշտիս սըվիրես չինիս։ ՆԼՂԺբ ◆ —սևերեսը ըլնի, ընկերի մոտ թուք, խաղք ու խայտառակ մնա։ (Պերճ Պռոշյան)
- սևերես մնալ, ամոթահար լինել, մեկին տված խոստումը չկարողանալ կատարել կամ հարկ եղած պատիվը չկարողանալ տալ կամ արած լավությունը չկարողանալ փոխհատուցել, ամոթապարտ մնալ ◆ Թե որ երկնային թագավորն իր ողորմության դռները բաց կանի , իր քաղցր աչքով մեզ մտիկ կտա, հողը գցած բերքերս անվնաս տուն կածենք, բազերն էլ երես կտան ․․․, մենք էլ քո մոտ սևերես չենք մնալ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ ՓԱռք իմ ստեղծողին՝ մոտդ սևերես չմնացի։ (Պերճ Պռոշյան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։