Հայերեն

վանկեր՝ սերմ•նա•տուն 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) (փխբ․) որևէ երևույթի գոյացման ու զարգացման վայր՝ միջավայր՝ օջախ ◆ Իսկ դպրոցը, որ պիտի ձևավորվեր,նորոգվեր իբրև վաղվա անկախության սերմնատուն, օտարածին միտումնավորությամբ ու հետևողականորեն քայքայվեց։ Ավիկ Մարության

Աղբյուրներ

խմբագրել