սերուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սե•րուն
Ղարաբաղ՝
- սիրուն ◆ Սաղն ու սերունը չնկատողը փիսն ու կյեշեն էլ չի նկատել։ ՆԼՂԺբ ◆ Կյամ ըն թաքավերին կոշտը, հայտնում, թա. «Թաքավերն ապրած կենա, իստի մին մարթ ա եկալ, ինքը շատ սերուն, բոյով-բուսաթավ, ամմա էն ա վըեր քաչալ ա»։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- լավ, կարգին ◆ Մին էրկու ամսանը ետը, վըեր սերուն դուզգյունն ա ընգյնում, եր ա կենում, քյինամ լողմանուն կոշտը։ ՆԼՂԺբ ◆ - Մին սերուն պըտմեցեքյ, տըեսնամ հի՞նչ ա ըլալ։ ՆԼՂԺբ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։