Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սեր•սը•բել 

  1. Մուշ՝ մաքրել, իստակել, մաքուր սրբել◆  Մի կոտ ձավար սերսրփա: Ամ. ◆  Տավիթն առեց քամի մ' մարդ, գնանց վանք, սերսփեց, նորեն վարդապետ, սարկավագ տրվեց մեջ վանքն, շենցուց։ Սծ.

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։