սեփականատեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɛpʰɑkɑnɑˈtɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սեփականատէր
վանկեր՝ սեփա•կա•նա•տեր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- սեփականության տեր
- (փխբ․) որևէ բանի անբաժան ու լիիրավ կերպով տիրելու ձգտող մարդ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ընչատեր, գույքատեր, ունեցվածքատեր, մասնավոր (ժղ․) ընչավոր (հնց․), տանտեր (գվռ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։