սիմպլոկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [simpˈlɔk]
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բացատրություն
- (գրկն․) կից բանատողերի կամ կոլոնների սկզբի ու վերջի բառերի կրկնություն, այսինքն՝ անաֆորի և էպիֆորի զուգորդում, միահյուսում
Աղբյուրներ խմբագրել
- Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։