Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սին•թեզ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Հունարեն σύνθεσις բառից, որ նշանակում է «միացում, համադրում» (συν- նախածանցն ունի համատեղ գործելու, մասնակցության իմաստ և θέσις «դասավորում, տեղավորում, բաշխում, (տեղա)դրություն»։

Գոյական

  1. գիտական հետազոտության մեթոդ, որը հիմնվում է երևույթը իր մասերի՝ բաղկացուցիչ տարրերի միասնության ու փոխադարձ կապի մեջ ուսումնասիրելու վրա, համադրություն
  2. (փիլ․) հեգելյան իդեալիստական փիլիսոփայության մեջ՝ որևէ բանի զարգացման աստիճան, որն իր մեջ ամփոփում է զարգացման նախորդ աստիճանների միասնությունը և լուծում է նրանց ներքին հակասությունները
  3. (քիմ․) պարզ նյութերի կամ տարրերի միացությամբ բարդ քիմիական նյութերի ստացումը
  4. (փխբ․) միավորում, միասնացում, համադրություն ◆ Ակամա հիշում ես Հովհ. Թումանյանի ասույթն այն մասին, որ գալիք բանաստեղծը ոչ մեզ նման կգրի, ոչ էլ պոլսահայ բանաստեղծների նման, կստեղծվի լեզուների և բարբառների մեծ սինթեզը: (Մամուլ)
  5. (լեզվբ․) նույնն է՝ համադրում
  6. (կենսք․) տե՛ս համադրություն

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. (գիտ․) համադրւոթյուն
  2. տե՛ս համադրում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։
 
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Սինթեզ: