Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սինկ•րե•տիզմ

Ստուգաբանություն խմբագրել

հունարեն syncrētismós (συγκρητισμός) - միացում, միավորում

միաձուլություն, համաձուլություն, ոչ տարրորոշություն
ձուլվածություն, անմասնատվածություն, չտարբերակվածության վիճակ, որը բնորոշ է շատ երևույթների (օրինակ՝ գեղարվեստական ստեղծագործության արդյունքների) զարգացման նախնական փուլերի համար
ընկալվող օբյեկտի իմաստավորումը ըստ որևէ երկրորդական հատկության, առանց վերլուծության և էական բացահայտման
այն երևույթը, երբ միևնույն քերականական ձևով արտահայտվում են մեկից ավելի քերակական իմաստներ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։