սիրահար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [siɾɑˈhɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սի•րա•հար
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հակառակ սեռի անհատի նկատմամբ սեր տածող անձ
- սիրային կապով միմյանց հատ կապված զույգ
Ածական
- որևէ բանի նկատմամբ բուռն սեր՝ հետաքրքրություն՝ հկում ունեցող
- (փխբ․) սեր արտահայտող՝ պարունակող
- սիրահարված
Հոմանիշներ
խմբագրել- սիրատած, սիրատածորդ, սիրատածիկ, սիրող, սիրարկու, սիրավոր, ծռուկ
- խենթ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։